U kratkoj, ali efektnoj analizi srspkog novinarstva, E-novine, na primjeru beogradskog B92, zaključuju kako „tokom godina raspada nije bilo ni jednog razloga da ne propadne i srpsko novinarstvo“. A kroz rečeni primjer, gdje B92 izvještavajući o nesreći u Alpama, navodi kako je lakše povrijeđen srpski planinar, a da bi onda rutinski i profesionalno hladno dodali da je u nesreći poginulo devet osoba, u analizi koju donosimo će se ustvrditi kako se svi mogući događaji posmatraju iz „skučene patriotske vizure srpskog domaćina“. Sve rečeno se može primijeniti i na Hrvatsku

Tokom godina raspada nije bilo ni jednog razloga da ne propadne i srpsko novinarstvo, po socijalističkom uzoru podaničko, u tranziciji plaćeničko i za potrebe političkih elita – podobno patriotsko. Osim u dnevno-politički naručenim dezinformacijama, domaći mediji imaju potrebu da iskazuju pravovernost i tamo gde je servilnost neprimerena, gde je portirski refleks čak i morbidan

Izveštavajući o teškoj nesreći koja se u četvrtak dogodila u francuskom alpskom skijaškom centru Šamoni, kada je pod naletom snežne lavine poginulo devet planinara, B92 je u saradnji sa agencijom Tanjug, obavestio javnost o najvažnijem - “Povređen srpski planinar”, pojašnjavajući u nastavku da se radi o “lakšoj povredi rebara”, da će Srbin biti otpušten za dan-dva, da je problem u sanitetskom transportu povređenog, kao i da je bilo nemoguće stupiti u kontakt sa ambasadom Srbije u Parizu (valjda se brčkaju negde u Bretanji). A, da, usput, rutinski i profesionalno hladno, B92 posle “dobre” vesti, saopštava i onu “lošu” - “devet osoba je poginulo”.

Izvještaj po kriterijima B92 (SCREENSHOT: E-novine)

Praksa da se svi mogući događaji iz sveta, užasne nesreće i prirodne katastrofe, posmatraju iz skučene patriotske vizure srpskog domaćina, odavno je postala zaloga vernosti režimu ili delovima režima na koje se mediji oslanjaju. Nije bitno da li je reč o avionskoj nesreći u kojoj je stradalo 200 ljudi, lančanom sudaru na autoputu sa 37 poginulih, ili čak prirodnim katastrofama koje odnose i po četvrt miliona ljudi, Srbin-novinar će prvo obavestiti, od čovečnosti otupelu javnost, da li je neko ko je Srbin i srpskoga roda stradao ili nije. Ako jeste, eto prilike da se intervjuiše ucveljena porodica, ako nije, koga je briga za stotine hiljada žrtava kad među njima nema Srba?!

Zato nije nikakvo čudo što je srpsko društvo ogrezlo u sebičnosti i nasilju, jer šta se od slabo obrazovane mase sklone autoritarnosti i može očekivati bolje kada slobodarski B92 posle cunamija koji je pogodio Tajland 2005. godine, odnevši preko 200 hiljada života, objavi tekst pod naslovom “Tajlandska priča sa srećnim krajem”, samo zato što je jedna Srpkinja preživela?

Lupiga.Com via E-novine